23-01-2009: Helsinki, treinreis
We gaan een weekje naar de Arctische winter in Lapland, in Finland! Vanochtend bracht Hans zijn zoon ons naar het station waar we om half acht de trein naar Schiphol namen. De treinrit was gelukkig erg rustig, we hadden geen vertragingen of omleidingen – waar we wel bang voor waren geweest, aangezien we dat al meer dan eens gehad hebben aan het begin van een reis… We hadden van tevoren op internet ingecheckt dus we hoefde alleen onze bagage af te geven, en toen begon het lange wachten tot we aan boord mochten.
We konden bij het aanvliegen op Finland zien dat er overal sneeuw lag, een prachtig gezicht! Ik geloof dat het in ieder geval voor mij de eerste keer was om te landen op een vliegveld waar overal sneeuw lag… Sneeuw maakt gelijk alles mooi, en hier strooien ze ook geen zout maar kiezelsteentjes dus het wordt ook niet gelijk zo’n vieze smurriezooi als in Nederland. Hans had van tevoren uitgezocht welke bus we moesten hebben naar het treinstation, gelukkig maar want Fins is voor ons net Chinees, het is niet te volgen en er zit voor ons geen herkenbare logica in: “gelukkig” dat alles ook overal in het Zweeds staat, want al spreken we ook geen Zweeds, het lijkt op Nederlands vergeleken met Fins!
Helsinki is de hoofdstad maar eigenlijk als stad nauwelijks te vergelijken met bijvoorbeeld Amsterdam – alles is uitgestrekt, er staan overal bomen en zelfs bossen, en overal mooie rustige buitenwijkjes met van die typische rode, gele en crèmekleurige Scandinavische huisjes. En nu natuurlijk overal sneeuw, en het is rustig! We reden er tegen half 4 op vrijdag middag en de snelwegen waren bijna leeg… Eenmaal in het centrum werd het wel drukker maar nog altijd niet zo massaal als in Nederland. Het was inmiddels 4 uur toen we bij het treinstation aankwamen, dus nadat we onze bagage in een kluisje achterlieten hebben we een rondrit door het centrum gemaakt met tram T3, wat erg leuk was, we hebben wat mooie gebouwen gezien en een goede indruk van de stad gekregen. We deden daarna een poging om een beetje de stad in te wandelen, maar omdat alles in Fins en onduidelijk aangegeven stond, de straten net doolhoven zijn en wij eigenlijk nergens zouden moeten lopen zonder kaart en GPS raakte we na een paar straatjes al gedesoriënteerd. Dus we hebben onze weg weer teruggevonden naar het stationsplein en zijn in Sokos gedoken, een soort warenhuisketen, en hebben daar een uur rondgedwaald en koffie gedronken. Ze hadden in Sokos een hele verdieping aan damesschoenen gewijd, dat was wel iets voor Hans zijn dochter geweest denk ik! Ook zijn we naar de supermarkt in de kelder geweest waar een fantastische visafdeling bleek te zijn: bakken vol met kuit, halve zalmen, garnalen, allerlei gerookt, gebakken en gedroogd lekkers… dus naast de jus d’orange hebben we ook lekker een stuk gerookte zalm en gebakken ansjovisjes voor in de trein gekocht. En nog wat chocola met dropvulling om te proeven!
Na lekker gegeten te hebben in een tent in de buurt werd het onderhand tijd om richting het station te gaan… de trein stond al klaar, met een serie autowagons achteraan en de slaapcoupes vooraan. De ijspegels hingen aan de wagonnummerbordjes, overal lag sneeuw, en sneeuw lag opgehoopt in het midden van het perron en tussen de rails, echt een bijzonder gezicht! Onze coupe was keurig, en de bedden waren heerlijk, met een kussen en dekbed die bijna even lekker waren als thuis… we hebben buiten op het perron staan genieten van het donkere stadse sneeuwlandschap (het was om half 6 al pikdonker) tot het tijd was om te vertrekken, en toen hebben we in het donker in onze coupe zitten genieten van het uitzicht. Het is misschien wel donker, maar de sneeuw zorgt voor een spookachtig landschap, en als je zelf in het donker zit kun je prima naar buiten kijken. De gerookte zalm is gelijk opgegaan, om te vieren dat we toch maar weer zoiets leuks en spannends ondernemen, en we hadden spijt dat we er niet een paar kilo van gekocht hadden, zo lekker was ie!
We hebben na een kleine wandeling door de trein om te kijken hoe de restauratie eruit zag (niet geweldig helaas, dat wordt geen ontbijtje morgen) een paar uur lang in onze coupe genoten van het landschap, en hadden op een gegeven moment het idee dat we iets van noorderlicht zagen, een blauwige gloeiende vlek die boven de horizon hing. In ieder geval allemaal prachtig, de sfeer van dat sneeuwlandschap en de bossen waar we doorreden was heel bijzonder…
)
)
)
)
)
)
)