26 januari: Thuis – Oslo (vliegtuig)
Vanochtend vroeg om 7 uur werden we opgehaald door Hans zijn zus, die ons naar Schiphol bracht, wat we heel lief vonden! Dat vinden we toch wel vaak het ergste stuk van de hele reis: de rit naar het vliegveld – het was ook weer zo druk vanochtend! We waren zo moe, de laatste dagen en nachten zijn vermoeiend en doorwaakt geweest. Het kan toch niet (alleen) de spanning van het op reis gaan zijn, dat moeten we onderhand toch een beetje gewend zijn? Maar goed, we zijn lekker weer op pad op een nieuw en hopelijk vooral ontspannend avontuur! Het voelt gek om eens een nietsdoen vakantie te gaan houden: in principe is het dat namelijk – als we eenmaal aan boord van ons schip zijn hoeven we 11 dagen lang niets meer te doen, we hebben geen excursies gepland, helemaal niets. Lekker! Want als het goed is komt het moois ons vanzelf wel tegemoet, deze bootreis vlak langs de Noorse kust moet schitterend zijn, zeker zo in de winter… En voor de rest lekker lezen en luieren. We zien het ook een beetje als een oefening voor onze toekomstige wereldreis: als deze 11 dagen nietsdoen en onszelf bezig houden aan boord van een schip bevalt, is dat een indicatie of we het die 4 maanden uit zullen kunnen houden!
De vlucht was prima en rustig, alleen we hadden wel een half uur vertraging voor vertrek: het boarden was al begonnen maar de paar mensen die al op hun plek zaten moesten het vliegtuig weer verlaten… Vlak voor vertrek kwam de tankwagen namelijk de brandstoftanks van het vliegtuig vullen, en kreeg panne waarbij hij hydraulische remvloeistof lekte. Die moest eerst opgeruimd worden voordat we konden vertrekken, dus dat duurde even want eerst moest de brandstof overgepompt worden in een andere tankwagen voordat ze aan de reparatie en opruiming konden beginnen! Uiteindelijk kwamen we maar zo’n 25 minuten later aan in Oslo, gelukkig hadden wij nog alle tijd vandaag. We waren pas een half jaar geleden op dit vliegveld geweest, toen we naar Spitsbergen vlogen! En het viel ons weer op wat een heerlijk rustig vliegveld het is… Bij de kaartjesautomaten voor het treinstation moesten we ons reserveringsnummer en telefoonnummer invoeren, en gelukkig ging alles precies zoals van te voren gepland (en gehoopt): het apparaat printte keurig netjes onze online geboekte tickets uit naar Oslo-Centraal en voor morgen, van Oslo-Centraal naar Bergen. Altijd leuk als je iets nieuws geregeld hebt via internet en het ter plekke in een vreemd land ook gewoon werkt zoals verwacht!
Het was op het perron ijzig koud, rond min 10, en de rails waren diepgevroren – er lag een dikke sneeuwijslaag waar de rails zelf in uitgesleten waren… Maar de trein kwam er zo aan, en alles werd keurig netjes aangegeven dus binnen een half uurtje stapten we zonder enige problemen uit in Oslo-Centraal! Het volgende punt op het programma (jaja zoiets wordt met haast militaire precisie van te voren uitgedacht…) was om een bagagekluisje op te zoeken voor onze spullen. We konden met visa betalen, dus hebben gelijk alles behalve ons rugzakje met toiletspullen in een grote kluis gestopt: ongeveer 5 euro voor 24 uur. Dat is een koopje als je het vergelijkt met een hele middag een zware tas, laptop én rugzak rondslepen in een stad!
We hadden geen plannen en geen doel voor Oslo; we hadden geen zin om eventuele bezienswaardigheden op te zoeken en hebben dus gewoon lekker door de winkelstraten en winkelcentra geslenterd. Ons onderweg verbazend over de torenhoge prijzen voor alles! Maar ondanks dat hebben we zelfs iets gekocht: een pak leuke sokken voor Hans… En een milkshake in een winkelcentrum: niet zozeer om de milkshake maar vooral om even in een warme omgeving te kunnen zitten – want er zijn in die winkelcentra geen bankjes waar je even kosteloos kunt zitten en buiten is het -10! Het viel ons trouwens op hoeveel zwervers er waren – natuurlijk rond het centraal station maar ook heel veel in de winkelstraten en zelfs in de winkelcentra. En het viel ons op hoeveel bewaking er rondliep, zelfs in de winkels zelf. Noorwegen heeft natuurlijk wel recent terreurbedreigingen gehad en dat valt toch wel op nou.
Tegen vijven begon het donker te worden en moesten we de afweging maken om al richting hotel te lopen en onderweg te zoeken naar iets te eten (en de kans hebben dat er niets was en we weer terugmoesten) of nu alvast in de winkelstraten iets te zoeken… Eerst maar eens kijken of de garmin, onze gloednieuwe gps, ons in Oslo kon plaatsen en naar ons hotel leiden. Dat ging prima, er zit zelfs een voetgangersmodus op! En terwijl we daarmee aan het spelen waren zagen we een Libanees eettentje – dus maar eerst eten en dan naar het hotel! (natuurlijk heeft Hans nog even het Libanese stempel in zijn paspoort laten zien...) We hebben lekker (en voor Noorse begrippen goedkoop) gegeten in het drukke tentje dat echt een constante stroom klanten had… En daarna zijn we met wat haperingen met de gps naar ons hotel gelopen – de gps had duidelijk moeite met de hoge gebouwen én waarschijnlijk ook met de kou! Maar op zich als je hem de kans gaf wist ie ons toch naar onze bestemming te brengen.
Het hotel was keurig – verrassend zelfs, want uiteraard hadden we gezocht naar een van de goedkoopste opties in Oslo, en hadden op internet de indruk gekregen dat het een beetje een afgetrapte boel was. Het hele hotel is echter grondig gerenoveerd in 2010 dus alles zag er schoon en als nieuw uit! Na een paar uurtjes televisiekijken (en dutten) zijn we gaan slapen.
)
)
)
)
)
)
)
)