Zondag 17 februari: Brandenberg
Vandaag stond het aanmeten van langlaufskis en –schoenen op het programma, en dan voor de beginners gelijk achter het hotel een klasje om het alvast een beetje onder de knie te krijgen. De gevorderden konden gelijk vertrekken en als ze wilden vanmiddag een opfrisklasje volgen. Maar aangezien wij niet gaan langlaufen, hadden wij dus de dag vrij. Achter het hotel ligt een weidestrook: Brandenberg ligt op een soort plateau tussen de bergen, en de rand van dat plateau ligt aan de rand van die weide: daar is een hele steile beboste helling omlaag. Wij hebben over die weide en door het dorpje een ommetje van een uurtje gelopen: er ligt misschien een halve meter sneeuw, maar het wandelpad, en de loipe voor de langlaufers ernaast, is keurig vlak gemaakt met een tractortje waardoor je makkelijk kunt lopen.
)
)
)
)
)
Het is een klassiek bergdorpje en met die sneeuw ziet alles er als een plaatje uit: wat we wel lekker vinden is dat het geen skidorp is – dit dorpje heeft een oefenhellingkje met een klein sleepliftje, maar om echt te kunnen skiën moet je naar het (overigens schijnbaar erg mooie) skigebied op zo’n 6 km hier vandaan. Dit dorpje is dan op zondag ook lekker uitgestorven, en los van de Kras groep zitten er verder alleen wat Oostenrijkers in het hotel. Prima!
)
)
)
)
)
)
)
)
Na de wandeling hebben we beneden in de lounge een tijdje gezeten terwijl ik worstelde met het gratis internet op gang krijgen: je moet je emailadres of mobielnummer opgeven, dan krijg je een pincode waarmeer je toegang krijgt. Uit nieuwsgierigheid probeerde ik eerst maar eens de optie met het emailadres, kijken hoe ze dat bedacht hadden – inderdaad, dat werkte dus niet want om toegang tot de email met de pin voor gratis internet te krijgen moest je dus al om te beginnen internet hebben!!! Dan maar het mobielnummer opgeven – dat gaf wat geworstel maar uiteindelijk lukte het, en nu hebben we dus in de lounge gratis internet en in onze kamer nét niet: het reikt net niet ver genoeg helaas… Ik had ook sinds we de grens met Duitsland over waren geen bereik meer op mijn telefoon en probeerde op internet daar een oplossing voor te vinden, maar helaas, ik kon niets vinden wat een oplossing zou kunnen zijn.
)
)
)
Om een uur of elf zijn we naar onze kamer terug gegaan om wat thee te zetten, te snoepen (we hebben eten voor een weeshuis bij!) en te rusten; met name Hans is nog een beetje ziek lijkt het, en is erg moe. Maar dat geeft niet, daar zijn we hier voor! We hebben ons voorgenomen om dit weekje lekker rustig te genieten van de sneeuw en bergen en ons vooral niet te moe te maken... Onze tafelgenoten zijn twee fanatieke wandelaarsters, en een stel enthousiaste langlaufers; we zullen geen van beide bijhouden deze week vermoed ik!
Het avondeten was weer lekker, en we hebben even kort nagetafeld terwijl “opa”, de vader van de uitbaatster, zich begon op te warmen en de eerste liedjes van de avond op zijn citer tokkelde. Voordat het te gezellig werd hebben we nog even een avondwandeling gemaakt om de weide, en daarna in de lounge op de laptop gekeken of iemand al gemaild had, voor we terug naar de kamer gingen. Na een lekkere douche was het tijd om naar bed te gaan.
)