Woensdag 20 februari: Hochfielsen, 146 km
Vanochtend vertrokken we een kwartiertje eerder, om 9 uur in plaats van kwart over, en de rit was ook wat langer, ik denk zo’n vijf kwartier. Toen wij ’s-ochtends buiten kwamen was het kouder dan de laatste dagen, zo’n -5 graden terwijl het anders tegen nul of zelfs boven nul was geweest. En het bleek te sneeuwen, en had duidelijk heel de nacht zachtjes doorgesneeuwd. Er lag overal zo’n 10-15 cm verse sneeuw: heerlijk! De sneeuw is de hele dag door blijven vallen, we hebben er van genoten.
)
)
)
)
Hochfielsen ligt iets hoger gelegen dan Brandenberg, zo’n 100 meter, maar er lag twee tot drie keer zoveel sneeuw – de sneeuwwallen waren soms echt hoger dan wijzelf! Hochfielsen was weer een mooi rustig klein dorpje, gericht op langlaufen; het après-ski geweld van gisteren was hier nergens te vinden, gelukkig. We moesten een klein stukje door de dorpstraat lopen, en dan een zijstraatje ingaan en over een weide lopen. Aan het einde van het zijstraatje stond een boerenschuur met de langste, grootste ijspegels die we ooit aan een gebouw gezien hadden! We gingen er op uit om naar een meertje op ongeveer een uur afstand te lopen, maar toen we eenmaal buiten het dorp het wandelpad oppikte bleek dat deze niet geveegd was, en er lag zeker 20 cm verse sneeuw op. We hebben een paar meters door de diepe sneeuw geprobeerd te lopen in het spoor van een langlaufer, en dat was wel makkelijker dan de diepsneeuw zelf, maar toch nauwelijks te doen. We zijn dus omgedraaid en hebben het buurtweggetje vlakbij opgepikt.
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Dat was best een mooie weg, tussen de kleine huizengroepjes en schuren in, en hoge sneeuwwallen. De omgeving was erg mooi en de constant vallende sneeuw was leuk om te zien. We zagen op een gegeven moment een sleepliftje naar een redelijk aanzienlijke skipiste; dat is hier niet verkeerd: heerlijk rustig en toch mooi skiën. Na zo’n vijf kwartier ploeteren (het lopen door de sneeuw is toch vermoeiender dan zomaar op de stoep lopen) hebben we ons in het enige restaurant/hotel van het dorp geïnstalleerd, en lekker wat warme chocolademelk met slagroom genomen, en na nog een tijdje lekkere soep. We zijn hier voor onze rust tenslotte, en niet om kilometers te maken, en we genieten best van onze wandelingen maar hoeven geen uren op pad te zijn!
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Vandaag gingen we om 15 uur weer terug in plaats van 16 uur, wat wij wel prima vonden maar sommige van de langlaufers minder, omdat ze van Hochfielsen naar het nabijgelegen dorp wilde langlaufen, waar de bus ze zou ophalen. Echter, door de constante verse sneeuw plakte de sneeuw aan hun langlaufski’s waardoor ze nauwelijks vooruit kwamen en dachten in tijdsnood te zullen komen als ze om 13 uur vanuit Hochfielsen moesten vertrekken... Er was dus wat paniek in de tent, maar we hebben het allemaal aangezien en uiteindelijk kwam alles natuurlijk gewoon goed. Wij hebben gewoon lekker rustig gezeten en genoten van onze soep en een lokale specialiteit als toetje uitgeprobeerd: Kaiserscharm... Gelukkig hadden we eerst kunnen zien dat iemand anders het bestelde, waardoor we wisten dat we om één bord met twee vorkjes moesten vragen – want het was een bord vol! Het lijkt nog het meest op mislukte, mismaakte poffertjes, en wordt met appelmoes gegeten. Best lekker maar behoorlijk zware, stevige kost, zelfs als je een portie deelt!
)
Terug in Brandenberg zijn we gelijk even naar de lokale supermarkt gelopen (die véél groter bleek te zijn dan hij van buiten leek) voor wat jus d’orange en chocolade, en toen naar de kamer om te rusten. Vanavond stond er een fakkeltocht op het programma na het eten, met glühwein en een spelletje Oostenrijks curling oftewel “ijsstokschieten” genoemd... Daar hadden we geen zin in dus we zitten lekker weer op de kamer en gaan zo slapen denk ik, want het is best vermoeiend zo hele dagen buiten zijn en in die sneeuw wandelen!
)
)
)
)