Zaterdag 23 februari: terugreis, 964 km
De wekker ging om vijf uur vanochtend, en terwijl Hans de koffie zette heb ik de laatste dingen in de koffer gepakt. We stonden al vroeg beneden, om tien voor half zes, en toen was het wachten op de chauffeurs om de bus te openen zodat we onze spullen kwijt konden. Om kwart voor zes konden we ontbijten (geen verse eitjes vanwege het vroege uur vandaag, maar wel koffie of thee), en om half zeven zat iedereen al klaar voor vertrek in de bus, die dan ook exact op tijd vertrok.
Het weer was prima totdat we de Duitse grens over gingen, ongeveer een uur na vertrek, en voor de volgende 800 kilometer, tot 20 km voor de Nederlandse grens, was het weer ontzettend slecht... Het sneeuwde continu, zo hard dat er wel 2-3 cm sneeuw op de snelweg zelf lag (ondanks alle auto’s dus). Sneeuwschuivers en strooiwagens reden voor de auto’s uit en veroorzaakte zo natuurlijk files en langzaamrijdend verkeer, en we moesten regelmatig stoppen (ook buiten de drie pauzes van twee keer een half uur en een keer drie kwartier) zodat de chauffeurs het ijs van de ruitenwissers konden kloppen zodat we weer wat konden zien... Ambulances reden regelmatig langs en we hebben langs verschillende auto’s gereden die geslipt waren. Zo slecht hebben we het zelden meegemaakt! En dan zo’n 20 km voor de Nederlandse grens was het opeens allemaal weer droog, de sneeuwbuien waren verdwenen en er leek geen vuiltje meer aan de lucht... Je zag alleen nog wel de ijskoeken op de voorkant van de bus als bewijs voor wat we de afgelopen 12 uur door heen gereden waren!
)
)
)
)
)
)
)
We zijn uiteindelijk rond 20 uur aangekomen in Asten, waardoor we bijna 2 uur vertraging opgelopen hadden. Hans en ik waren dolblij dat we met eigen vervoer gekomen waren, want er waren nog andere bussen die veel meer vertraging hadden dan wij, en als je eigen vervoer hebt kun je zelf vertrekken, anders moet je wachten tot al die andere bussen binnenzijn voor ze je weer verder vervoeren binnen Nederland... Maar wij zaten binnen 5 minuten na aankomst dus al weer lekker in onze eigen auto onderweg naar huis!
Onderweg belde we Hans zijn zus om te kijken of we nog langs zouden kunnen komen en even bijpraten over hun moeder, en dat kon, dus via een omweggetje langs de friettent zijn we vlot naar haar toegereden – echt bizar hoe goed het weer en dus hoe schoon en droog de Nederlandse snelwegen waren na die sneeuwhel in Duitsland! We hebben zo wel meer dan genoeg sneeuw gehad deze week...