)
We zijn vanochtend iets na 9 uur op pad gegaan voor ons ochtendwandelingetje en om de paspoorten op te halen – we vroegen ons gisteren al af wanneer dat zou gebeuren, meestal weten ze niet hoe gauw ze er vanaf moeten komen en nu in Europa houden ze ze opeens bij. Maar misschien had dat gisteren vooral te maken met dat we het Schengen gebied in gingen, want ’s avonds kregen we een brief bij ons dagprogramma dat we ze vandaag konden ophalen.
De eerste keer onderweg naar beneden dat we er langs liepen was het druk, dus we liepen door om een krantje te halen, en tegen de tijd dat we een paar minuten later weer terug omhoog kwamen was het bij de Taverner’s pub een stuk rustiger, en zijn we dus gelijk aangesloten in de rij. Je zegt je hutnummer tegen een persoon die noteert wie er geweest is voor zijn paspoort, en twee mensen ernaast doorzoeken de bakken – we kregen de onze en ik zag gelijk dat het niet klopte – we hadden Belgische paspoorten gekregen! Het systeem was dus niet feilloos...
)
)
)
)
)
)
We zijn na het uitwaaien lekker koffie en thee gaan zetten met een kostbaar stukje chocolade (we hebben nog een halve reep en wat kussen-chocolaatjes over), en hebben de ochtend besteed aan brainstormen over financiele dingen terwijl het buiten van zonnig naar een beetje grijs veranderde. Als lunch besloten we gewoon in onze hut te blijven en een zak chips te nemen – dat is lekker verwennen en in onze ogen iets minder slecht dan een zware lunch nemen – en hebben de oregano-chips genomen omdat die ons het minst lekker leken. Het was op zich niet slecht, het zal nooit onze favoriete smaak worden maar het kon er best mee door! We hebben de middag lekker besteed aan laptoppen en film-kijken.
We zijn om 14 uur nog even een ommetje gaan lopen omdat we anders heel de dag niet buiten komen en het wel lekker fris weer leek buiten – toen we boven op dek kwamen bleek het dat er best een flinke wind stond, á windkracht 5-6, maar bijna precies in de rug van het schip, dus voorop het schip was het zelfs praktisch windstil! Ook betekende dit dat de toch wel redelijk formaat golven van zo’n 2-3 meter met ons meebewogen, waardoor we ze amper voelde. Maar het is in ieder geval heerlijk om weer eens een “echte” zee te zien, met golven, kopjes, rimpels en gewoon wat leven en beweging in het water in plaats van de prachtige stille gladde wateroppervlaktes van de laatste tijd! In de loop van de middag kon je merken dat de wind wat toenam en kwam er ook wat meer beweging in het schip, dat in vergelijking tot de ruim 17 knopen van vanochtend, nu nog maar zo’n 14 knopen voer. Heerlijk!
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Onze Duitse/Amerikaanse tafelgenoten zeiden het ook bij het avondeten, dat het heerlijk was om weer een beetje het gevoel te hebben dat we aan het varen waren, en niet alleen in een drijvend hotel zaten. Onze ober had wel tijd en zin in een praatje, en we hadden het nog over hoe crimineel lekker de baklava was geweest gisteren – hij moest lachen en vroeg of we wisten waarom hij zo gemakkelijk nog een tweede, derde of vierde stuk had gehaald voor ons gisteren? Omdat hij er zelf ook helemaal kwijt van was en deze keuken het erg lekker maakte – hij vertelde nostalgisch over zijn eerste ervaring met baklava; een paar jaar geleden was hij bezig om een buffet te helpen klaar te zetten op een ander schip, en toen wees een van zijn collega’s hem op een bepaald gebakje en zei dat hij dat moest proberen, dat was echt lekker. Hij nam een stukje toen het kon, en gelijk nog eentje, en nog eentje, en nog eentje – hij at er wel 8 achter elkaar op zo lekker vond hij het! En daarom had hij zichzelf sindsdien voorgenomen dat niemand zoiets goddelijks als baklava geweigerd mocht worden – al hadden we ieder 4 stukken gewild gisteravond! En ik vermoed dat als hij de mogelijkheid had, hij zelf ook wel een stukje genomen heeft!
Vanavond was het avondeten Spaans-thema, we zijn weer begonnen aan de thema-menu’s van het allerbegin; ik weet bijna zeker dat het Griekse menu van gisteren precies hetzelfde was als in het begin van de reis – mag ook best, ze hebben het fantastisch gedaan in de keuken om het eten en de menu’s wisselend en lekker te houden. Er is nog nooit een menu één op één herhaald, behalve nu zo’n landen-thema, maar dat mag, en al zien we de laatste dagen wat sneller een herhaling van een enkel gerecht (het is natuurlijk ook een monsterklus om alle verschillende gerechten even gespreid in te plannen), over het algemeen blijft het avondmenu verrassen en, samen met het gezelschap, vaak een hoogtepuntje van de dag.
)
)
)
)
)
)
)
Omdat we morgen een late excursie hadden, van 9:30 tot 13:30, en daarna gelijk Valletta in wilde gaan om ons eigen ding te doen (oorlogsgravenzoeken, woohoo!), besloten we voor morgen een ontbijt op bed te bestellen – ideaal, die deurhanger want je kunt tot bedtijd, of uiterlijk 23 uur, besluiten of je morgenochtend iets wilt!