2019-2020: Eilanden, Kapen en Fjorden Wereldcruise

HOME
ROUTE
LANDEN
MV ASTOR
AAN BOORD
2021 SLOOP
WERELD

Vanochtend zijn we voor het ontbijt nog even langs receptie gelopen waar er in een nieuwsstandard altijd een dagelijks puzzelblaadje, het Duitse krantje en het dagprogramma staat. Inderdaad, beide (halve) kopieën van het dagprogramma stonden in het rek vandaag, mooi zo, ook weer opgelost!

We waren iets te vroeg bij het ontbijt maar gelukkig deed Sacha stipt om 7:30 de deur open zodat we terecht konden. En er was weer heel fruit beschikbaar – een hele bak vol bananen en een bak vol ander fruit. Apart hoor, want voor hetzelfde geld neem ik die banaan die ik vandaag gepakt heb morgen aan land. Ik denk dat Nieuw-Zeeland (en waarschijnlijk straks Australië ook) alleen zeggenschap heeft over wat er aan boord geserveerd wordt op havendagen of zo, en dat op zeedagen gewoon weer de gewone routine geldt. Of er wordt niet over nagedacht, dat kan ook. De man van het Nederlandse stel kwam naar ons toe tijdens het ontbijt, of wij de voor hem ontbrekende informatie hadden van het dagprogramma; hij keek een beetje beteuterd toen ik zei dat je bij receptie gewoon het ontbrekende deel kon ophalen – daar had hij zelf niet aan gedacht, en daar baalde hij duidelijk van!


Na het ontbijt zijn we even boven op dek gaan uitwaaien, maar de rooklucht voorop vanuit de duurste suite was zo sterk dat we al gauw weer doorliepen en een tijdje aan de zijkant gestaan hebben. We waren het zonet vergeten te vragen, dus nadat we uitgewaaid waren zijn we via de voorste trap naar beneden gegaan om nog even bij receptie te informeren of we nog op de lijst voor het brugbezoek stonden; er was schijnbaar veel animo voor en er waren nog verschillende groepen gepland, dus we kwamen vast nog aan de beurt. Mooi zo! Terug in de hut hebben we de twee helften van het dagprogramma maar opgehangen, wat moet je anders. Ik had gezien dat ze in de standaard vóór het restaurant hetzelfde gedaan hadden, gewoon de twee versies dubbelvouwen zodat je de complete informatie hebt. Wat er vooral bereikt lijkt te zijn vandaag is niet zozeer dat we allemaal een grote happy family geworden zijn die met elkaar praten, maar vooral dat er twee keer zoveel papier verbruikt is als anders – want wij zagen op onze tweede ronde naar receptie ook al allerlei mensen die het ontbrekend deel waren komen ophalen. Ach er is op zich wel mee bereikt dat het men even bezighoudt natuurlijk!

Om 9 uur was de dagelijkse ochtendaankondiging, de cruisedirectrice hebben we al een paar dagen niet gehoord maar vandaag was ze er weer – nog aan boord dus. Ze weidde uitgebreid uit over het half en half programma vandaag, en brak zichzelf af net op het moment dat ze zogenaamd iets belangrijks ging vertellen – we krijgen dus ook halve aankondigingen dus schijnbaar. Ach ja.


Om 10 uur werd er aangekondigd dat er een oefening voor de bemanning plaats zou vinden, waar we eigenlijk verder niets meer van gehoord hebben. Om 11:30 kwam de cruisedirectrice weer op de intercom, met de melding dat het half-half feest (zij noemen het “bergfest”) zo zou beginnen, en “niet vergeten”, er zou een uur lang gratis bier geschonken worden! Ze heeft nooit gezegd dat er gratis bier geschonken zou worden, maar goed, misschien is dat weer de grap, dat dat in het andere gedeelte van de zogenaamde afgekapte aankondiging van vanochtend gezeten zou hebben. Zij kapte nu ook weer de aankondiging zogenaamd halverwege af. Zoals Helmut al eens opmerkte, zij is een feestbeest en vindt dit soort dingen allemaal duidelijk helemaal geweldig. Is er in ieder geval één Duitser aan boord die lol heeft!


We snappen er eigenlijk niets van hier aan boord de laatste tijd; dit is al het tweede gratis bierfeestje in een week tijd, want de 13e was er frushshuppen, naar wij begrijpen effectief precies hetzelfde als vandaag, gratis bier met barbecue, alleen onder een andere naam (en de avond ervoor gratis cocktails). En zo slaan we hier aan boord door van constant geconfronteerd worden met dingen waar je extra voor moet betalen en het gevoel hebben dat de extraatjes geld kosten (fotocompetitie, Valentijnservaring), naar om de oren geslagen worden met gratis drank. We snappen er niets meer van!


Iets voor 12 uur zijn we naar boven gegaan naar het buffetrestaurant, waar er volop bier geschonken werd. Gelukkig werden er ook Sneeuwwitjes geboden, er liepen obers rond met zowel een kan bier als een blikje Sprite iedereen bij te schenken, waardoor wij de non-alcoholische kant van het Sneeuwwitje konden krijgen, de Sprite! Prima wat ons betreft.

Om 12 uur begon de barbecue min of meer spontaan en ondertussen speelde de dj Duitstalige muziek geschikt voor een bierfeestje, zoals una paloma blanca in het Duits (apart…), en af en toe een Engels nummer. De barbecue was zoals steeds klein en eenvoudig; drie/vier soorten vlees waaronder braatwurst, maiskolven, gepofte aardappelen, hele grote bakken scherpe en zoete mosterd, en nog een paar barbecuesauzen die niet echt veel smaak hadden. Het vlees was niet gekruid, de keuken houdt niet van kruiden volgens mij, en de kip had een lekker korstje maar was helaas een beetje droog. Verder was er salade en brood. Eenvoudig, maar de braatwurst en minute steaks waren lekker dus Hans en ik hebben op zich best lekker gegeten, en het is wel grappig zoiets mee te maken! We zijn nog nooit naar een Duits bierfeest geweest tenslotte…

Maar zelfs na een uur gratis bier komt de Duitser niet los hier aan boord; men drinkt, eet en zit en zingt af en toe een paar woorden mee en dat is het. De Duitse dames en twee mannen waarmee we aan de lange tafels zaten waren aardig en diegene die ook op de Columbus was geweest zei dat ze de Columbus veel fijner had gevonden als schip en als geheel. Ze vonden de sfeer ook niet geweldig hier aan boord – en zij zijn Duitsers! Het punt werd gelijk bewezen doordat een van de dames aangesproken werd door een vent aan de tafel voor ons die zich omdraaide of het iets rustiger kon… WTF? Je bent bij een barbecue waarbij je jezelf amper kunt horen door de muziek, er wordt al een uur gratis bier geschonken en je vraagt of het iets rustiger kan? Ze was gewoon gezellig geanimeerd aan het praten, niet op de tafels aan het dansen! Iedereen aan onze tafel keek elkaar verbaasd aan, dát is dus de essentie van wat er hier aan boord niet fijn is.


We hebben uiteindelijk lekker in het zonnetje gegeten en onze bierpullen met Sprite bijna even vaak laten bijvullen als onze tafelgenoten die van hun met bier deden bijvullen, en het was best gezellig! Ook bij hen was er overigens een man die alleen Sprite dronk en volgens zijn vriendin, een aardige vrouw die we van de Columbus kennen, nooit dronk. En een paar anderen hielden het bij een paar pullen. De bierpullen waren zwaar en zagen eruit alsof ze een halve liter waren, maar waren effectief maar 300 ml – heel slim, geeft mensen een goed gevoel!

We hebben nog buiten een ijsje gegeten en zijn rond 13 uur terug naar de hut gegaan, want binnenkort zou vlakbij waar wij zaten waarschijnlijk dansvloer worden – als de dansers de Duitsers tenminste op de been zouden kunnen krijgen! Heerlijk de airco in de hut, het was buiten gelukkig niet bloedheet geweest en gelukkig ook niet zo benauwd, maar het zonnetje scheen toch wel lekker.

We hebben een dutje gedaan en toen ik weer een beetje wakker was rond 15:30 is Hans om iets lekkers gegaan bij het vieruurtje. Daarna heb ik een rondje door de gangen gelopen en ben toen onder de douche gestapt om op te frissen.

Bij het avondeten zijn Hans en ik op gegeven moment maar gaan bestellen, want het was al 18:15 en Reba en Helmut waren er nog steeds niet. Ze kwamen 5 minuten later binnen, ze waren de tijd vergeten en toen werd Helmut aan de deur geweigerd omdat hij een korte broek aanhad; hun poging om zich te beroepen op de door de cruisedirectrice verzonnen dresscode van half/half ging niet op, het restaurant was vriendelijk doch streng. Helmut moest zich omkleden! Duidelijk dat het restaurant weinig ophad met het half-half gebeuren vandaag, dat ook, helemaal in stijl, eigenlijk ook maar half van de grond gekomen is (misschien nog niet eens).

Het eten was erg lekker en omdat Hans zijn hoofdgerecht lekker maar weinig was, bestelde hij er nog een paar frietjes bij. Hij kreeg een groot bord vol! Weliswaar zo uit de frituur en de lekkerste frietjes tot nu toe aan boord, dus hij heeft zich er dapper doorheen geworsteld en ik heb geholpen; ze waren heerlijk, maar we zaten stampvol naderhand!


Terug in de hut hebben we lekker de rest van de avond gerelaxed, films gekeken, gelezen, spelletjes gespeeld (Hans zit nu al dagen te worstelen op een uitdaging!) en gecomputerd, zoals altijd als we met z’n tweetjes zijn. We voelen onszelf een beetje in een dip, Hans zeker; er lijkt weinig meer te zijn op de reis om naar uit te kijken, en wij doen weliswaar weinig activiteiten aan boord, maar er is ook sowieso zo weinig, dat je niet eens de keuze lijkt te hebben om een activiteit over te slaan omdat er gewoon weinig geboden wordt. Het lijkt erop dat de cruisedirectrice en haar animatie-team een gratis snoepreisje hebben en af en toe een halfslachtige poging tot een activiteit verzinnen doen om hun loonstrookje aan het einde van de maand te rechtvaardigen. Er is geen enkele creativiteit of interesse om er moeite in te steken – kijk naar de halfslachtige poging tot Master Chef, de slappe Valentijnsdag of “raad het geluid” wat we nog maar één keer gehoord hebben, en eigenlijk alles wel. En al zijn we dol op de zeedagen, het voelt nu af en toe alsof je je tijd aan het uitzitten bent, zoals Hans zegt. Gelukkig maar dat we in de hut zoveel dingen hebben die we kunnen doen; we hebben honderden boeken bij, terabytes aan films, documentaires en series, spelletjes op de laptops en mobiel, muziek, de wereldsite, van alles. Maar het schip zelf nodigt ook niet echt uit om ergens lekker te gaan zitten, zeker al niet met dat achterlijke vrije rookbeleid. Als er niet te veel rokers aan de andere kant zitten kun je nog enigszins bij Tolstoi zitten bij de openbare zitjes op dek 6, maar achter buiten op dek zit je al niet lekker vanwege de rokers die alle kanten op waaien, en sowieso zit je daar onder de mensen, waar je ook niet altijd op zit te wachten.

free counters