Gelukkig hebben we eens niet een nacht doorgevaren, het anker ging namelijk gisteravond al om kwart over 9 naar beneden waardoor Hans en ik een redelijk rustig en vooral stille nacht hadden gehad. Hans heeft alleen niet goed kunnen slapen, maar ik heb voor het eerst deze vakantie een redelijke goede rustige nacht gehad en had ook voor het eerst deze vakantie geen hoofdpijn meer toen ik ‘s-ochtends wakker werd.
Vanochtend ontbeten we al om half 7 omdat we een drukke dag voor de boeg hadden en de bemanning moest gaan stemmen op het eiland Santa Cruz. Stemmen is verplicht in Ecuador en blijkbaar worden je voor een jaarlang zelfs een aantal rechten ontnomen als burger als je niet gaat stemmen. Om tien over 7 stonden we aan land op het eiland Bartolomé, een kleine uitgestorven vulkaan waar je naar de top kon lopen voor een prachtig uitzicht over de vele eilanden en rotsen in de omgeving. Het was alleen heel erg druk hier want in de baai lagen ongeveer 6-8 boten, waaronder een groot cruiseschip van 100 man, en iedereen bezoekt natuurlijk dezelfde plekken! Blijkbaar worden de routes tussen de eilanden opgesteld door het parkbeheer, die op die manier zorgt dat bepaalde plaatsen ontzien worden. En volgens de gids mag niet van de routes afgeweken worden en wordt over het algemeen geprobeerd om niet al te veel boten tegelijk op een plek te hebben – maar dat gold vandaag dus duidelijk niet!
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
De wandeling naar boven was heel mooi, aangezien je overal om je heen resten van vulkanische activiteit zag; we liepen natuurlijk op een krater, maar op de flanken van deze vulkaan waren ook allerlei kleine kraters, en in zee net onder het oppervlakte een brede ring; de restanten van een andere krater. De gids schatte deze vulkaan ongeveer 1-2.5 miljoen jaar oud, wat geologisch gezien natuurlijk nog erg jong is! De kust was grillig gevormd door lavastromen die bevroren leken doordat ze het koude zeewater raakten en stolden, en onderweg naar boven zagen we ook dikke as-lagen, kleine lavatunneltjes, grote lappen grillige lava, brokken lichtgewicht glasachtige lavarots met metallic glans (je waande je net superman, rotsen die je normaal gezien niet zou moeten kunnen tillen waren nu tilbaar), en hellingen van grijs licht lavazand. Het was net IJsland in het klein! Eenmaal boven hadden we een geweldig uitzicht over vele eilanden, en was ook weer duidelijk te zien hoe de lava gestroomd was; er was blijkbaar honderd jaar geleden een flinke lava-uitbarsting geweest en je kon vanuit hier goed zien hoe deze de zee ingestroomd was en gestold.
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Terug aan boord hebben we onszelf snel omgekleed en stonden al gauw klaar voor de snorkeltrip vanaf de panga’s, in de buurt van Pinnacle Rock, een hoge kolom van as en steen. Eerst vaarden we nog een stukje om en tussen de rotsen, wat erg mooi was; en we zagen pinguïns! Ze stonden bij het water vlak onder de rots en sprongen vlak voor onze boot het water in; dit zijn schijnbaar de derde kleinste pinguïns ter wereld, niet meer dan zo’n 50 cm groot – en ze kunnen onder water wel 35 kilometer per uur zwemmen!
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Eenmaal in het water zagen we ook al gauw pinguïns die lekker aan het badderen waren – best een gek gezicht om zoiets van onder in plaats van boven te zien! Ze kwamen ook zonder al te veel angst zo bij ons zwemmen onder water. Helaas kwam de hele groep erop af en omringde een van de pinguïns waardoor hij behoorlijk zenuwachtig werd en ging pikken naar de dichtstbijzijnde mensen; we worden hier namelijk gewaarschuwd om de beesten nooit te omringen want ze zijn wel gewend aan mensen maar moeten altijd de ruimte kunnen hebben om te vluchten. Het was erg sneu voor het beest maar het was duidelijk dat hij zichzelf best kon verdedigen, een aantal mensen en zelfs een van hun camera’s kregen een paar felle pikken!
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Verder was het echter een prachtige snorkeltrip met allerlei felgekleurde vissen, velden vol grote zeesterren, en prachtige onderwater landschappen met grillige rotsen en oranje algen op de rotsen… We zwommen vanuit de plaats waar we te water waren gegaan richting Pinnacle Rock, wat onderwater een prachtig landschap van rotsen en kieren en spleten was, met overal vissen van allerlei vormen en kleuren. Het was een plek waar we makkelijk een paar uur hadden door kunnen brengen, maar na een uurtje moesten we er helaas al weer uit, want het was tijd om koers te zetten naar Santa Cruz zodat de bemanning na de lunch kon gaan stemmen. Op zich wel een beetje jammer want dit is voor ons dus weer een dag met weinig activiteit, terwijl ons juist een dag vol snorkelen was voorgehouden…
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
We hebben uiteindelijk dus van zo’n half 11 tot half 3 pauze gehad, met lunch tussendoor; de eerste 2 of 3 uur werd besteed met varen naar het strandgebied Las Bachas op Santa Cruz (het noorden, Puerto Ayora ligt in het zuiden), en eenmaal daar is na de lunch een groot gedeelte van de bemanning van boord gegaan om te stemmen. Wel een beetje zonde van onze tijd, zo veel vrije tijd!
‘s-Middags werden we bij Las Bachas aan land gebracht, een mooi wit zandstrandje (zonder zeeleeuwen) met grote zwarte lavarotsen. Waarschijnlijk een van de enige zandstrandjes in de Galapagos die niet door zeeleeuwen opgeëist is en daardoor gebruikt kan worden om de toeristen een dagje op het strand bezig te houden. We gingen eerst een eindje wandelen langs de strandjes om naar de natuur te kijken: er waren mangroveachtige struiken, grote gaten in de duinen waar zeeschildpadden hun eieren leggen (we zagen zelfs nog verse sporen van een zeeschildpad bij een van de nesten), er lopen zeeleguanen rond langs de kust en tussen de rotsen, het witte zand (wit omdat het van koraal en schelpen afkomstig is) lag her en der nog vol met stukjes koraal, paarse zee-egel stekels en schelpen, en overal in de vloedlijn en de duinen waren holletjes met op het strand allerlei kleine bolletjes zand; “spookkrabben” (omdat ze net als spoken zo weer in hun holletje verdwijnen). Deze krabben heten ook zo omdat ze zichzelf hebben ontwikkeld om ‘s-nachts te jagen, in tegenstelling tot de rode krabben die overdag jagen op hetzelfde soort eten als de spookkrabben; dit is blijkbaar zo ontstaan omdat er anders te veel competitie zou ontstaan tussen de twee soorten!
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Verder waren er overal pelikanen en boobies, en in zee een aantal zeeleeuwen. En er lag op het strand de verroeste resten van een schip, daar gestrand tientallen jaren geleden toen Galapagos nog een strategische taak had om het Panamakanaal te beschermen… Maar waar we nu eerst naar toe liepen was een lagune die met hoogwater steeds bijgevuld werd door de zee; er zouden hier flamingo’s moeten zitten maar de gids had al gezegd dat het nu niet de goede tijd was ervoor dus we gingen er al niet eens vanuit dat we iets zouden zien. Maar er stonden nota bene 2 flamingo’s! Ze vlogen ons zelfs tegemoet om even dichtbij te komen staan zodat er mooie foto’s gemaakt konden worden, voordat ze weer naar de achterkant van de lagune liepen en uit het zicht… Dus we hebben eindelijk, eindelijk geluk met flamingo’s! Ook liepen er een paar zee-iguana’s rond, waarvan er eentje via de mangroves het water in liep.
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
Naderhand mochten we vanuit het strand gaan snorkelen maar de golven waren sterk, het was best ondiep en het stikte van de mensen dus het zicht was heel slecht – niet meer dan een paar meter. Er waren niet zo heel veel vissen en we zijn onderhand ontzettend verwend, maar we hebben toch wel een paar mooie vissen gezien en hebben vanuit het water uitgebreid toe kunnen kijken hoe pelikanen vlak bij ons in zee doken om op vissen te jagen… Het was soms zelfs zo dichtbij dat het leek alsof ze bij de volgende keer op ons zouden duiken in plaats van de vis! Toch hebben we een tijdlang rondgezwommen en hier en daar wel iets leuks of interessants gezien; uiteindelijk is het altijd wel leuk om te snorkelen in zee, zeker rond rotsen waar er altijd wel vissen zitten!
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
‘s-Middags aan boord zag Hans opeens een grote groep zeevogels naast het schip; fregatvogels en pelikanen – de kok had namelijk wat brood in zee gestrooid, dus we kregen een heel mooi gezicht van duikende vissen vlak naast de boot! ‘s-Avonds na het avondeten riep iemand opeens dat er babyschildpadjes in het water om de boot zwommen, wow! Er waren er tientallen, en er zwommen ook veel grote en kleine vissen; waarschijnlijk werd er door de grotere vissen op ze gejaagd, ze schoten in ieder geval als torpedo’s door het water… wat een uniek gezicht, we hebben er een tijdlang van staan genieten! En later, toen wij naar bed waren, zijn er blijkbaar twee haaien gezien langs het schip…
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)