![]() |
Dag 25: Maandag 6 september: Potosí – Uyuni [3600 m] (on the road) |
![]() |
Vandaag reden we van Potosí naar Uyuni – een rit van acht en een half uur. Maar eerst nog met een taxi een zenuwslopend ritje kriskras door de stad! We zitten nu op de “antiplano” – de hoogvlakte. Je rijdt eigenlijk bijna heel de dag in een vlak landschap of met hele kleine hoogteverschillen, en daardoor vergeet je dat je nog altijd op 3600-4000 meter hoogte zit! Het is minder ruig landschap dan door de bergen rijden, maar nog altijd heel erg mooi want af en toe kom je in wat ruiger gebied en de horizon bestaat altijd uit nóg hogere bergen... En het blijft bevreemdend om te bedenken dat we in Namibië op deze hoogte uit een vliegtuig zijn gesprongen!
Klik op de foto's om ze uit te vergroten |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
Tijdens deze rit hebben we onze eerste echte lama’s gezien! Honderden zo op de vlakte – en allemaal met mooie felgekleurde wollen kwastjes in de oren... Er was nergens een herder te zien maar het is duidelijk dat ze bij iemand horen en dat de herder ergens op de vlakte rondliep om ze in de gaten te houden. Volgens Heidi zijn lama's nieuwsgierige dieren, en deze lama’s voldeden daar in ieder geval wel aan want een aantal kwamen naar ons toelopen om te kijken wat voor volk er allemaal was! En dat is leuk want daardoor konden wij heel dichtbij komen natuurlijk... Alleen wel oppassen want ze kunnen blijkbaar spugen als ze het zat zijn...
Klik op de foto's om ze uit te vergroten |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
We zijn tijdens het rijden door een aantal schitterende valleien gereden met hoge rotspilaren en grillige beeldhouwwerken die waarschijnlijk door de wind gevormd zijn. Prachtig! En grappig om het bord te lezen dat vraagt om dit natuurschoon te behouden door “niet de auto te wassen of de was de doen in de rivier”... Dat zie je namelijk best wel vaak bij bewoonde gebieden, dat vrouwen en kinderen in de rivier de was staan te doen. En inderdaad we hebben zelfs een keer gezien dat ze de auto stonden te wassen in een rivier! Het landschap in deze vallei was in ieder geval geweldig mooi, echt genieten om er doorheen te rijden – op zandwegen natuurlijk, Uyuni mag dan wel de grootste toeristische attractie zijn van Bolivia (en misschien wel van deze regio), goed bereikbaar is het niet echt! Op een gegeven moment kwamen we door een gebied met heel veel cactussen en andere planten die goed tegen de droogte kunnen: prachtige grote brede kandelaren van een paar meter hoog, en op de grond venijnige kleine stekelstruiken en kleine cactussen.
Klik op de foto's om ze uit te vergroten |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Sinds we Santa Cruz hebben verlaten rijden we op zulke lange rijdagen bijna constant in het “wild” – waar we in Brazilië de plaspauzes en soms ook de lunchpauzes konden houden bij tankstations, winkeltjes met toilet of andere “geciviliseerde” bouwwerken, in Bolivia is er bijna niets buiten de grote steden waar je een groep Westerse toeristen naar toe zou willen sturen voor een plaspauze. Dan is een bosje of een greppel in het wild de allerbeste optie! En al hebben sommige vrouwen er moeite mee als er weinig bosjes zijn, de meesten doen niet moeilijk en gaan gewoon waar ze kunnen – dan zie je een rij mannen naast elkaar staan en af en toe in de verte even een stel witte vrouwenbillen boven een klein struikje uitsteken... En op de antiplano waar er bijna geen struiken zijn en je in het volle zicht bent totdat je gehurkt zit wil het dus wel eens gebeuren dat je als vrouw net verkeerd inschat en je broek omlaag trekt net als er een vrachtwagen langs komt rijden... Ach ja!
Klik op de foto's om ze uit te vergroten |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Uyuni is een klein stadje midden in de woestijn in een spiegelgladde vlakte. Je kon van ver al de “Salar”, de zoutvlakte, zien, die wel 12.000 km2 groot is, en het stadje Uyuni kon je van ver ook zien liggen... En toen we dichterbij kwamen zagen we ook van ver al dat er “beschaving” in de buurt was, Uyuni is namelijk omringd door rotzooi. Zakken, dozen, blikken, flessen, plastic, glas, hout, papier, bouwpuin, het is echt ongelofelijk en onvoorstelbaar wat voor een rotzooi er letterlijk om Uyuni heen ligt. Het is er zelfs om bekend, na zijn status als enige plaats waar men kan overnachten om de zoutzee te bezoeken... Als je het stadje binnenrijdt voel je je echt in een vergeten woestijnstadje – overal is zand, er is maar een vervallen asfaltweg en de boel ziet er een beetje vervallen uit – maar ons hotel was mooi. Een serie binnenpatio’s met kamers eromheen, alles in felle traditionele kleuren zoals aubergine, blauw, groen of geel geschilderd, en gemaakt in de typische “adobe” bouwstijl, dus met de stro/klei-bakstenen... Het zag er allemaal erg gezellig uit, niet luxe maar basic en netjes, en oog voor detail. De bedden hadden elektrische dekens, en zo te voelen tegen zonsondergang zouden we daar vannacht nog heel erg blij mee zijn! Het is hier namelijk echt een woestijn – overdag warm en ’s-nachts koud. We hadden een paar dagen geleden mensen gesproken die hier waren geweest, nog niet zo lang geleden, en toen was het -25 graden geweest! Brrrr...
Klik op de foto's om ze uit te vergroten |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
We zijn nog even het stadje ingelopen om te kijken wat er te beleven was, en hebben wat souvenirs gekocht... Ik moest goed nadenken of ik de prijs wel goed begrepen had toen ik vroeg hoe duur de t-shirts en alpaca sokken waren, en vroeg me af of de verkoopster misschien dollars bedoelde want het leek me zo goedkoop – 3,5 euro voor een t-shirt en 2 euro per paar voor echte zachte alpaca handschoenen en sokken! Maar het klopte wel... ongelofelijk! ’s-Avonds aten we wat de pot schafte, en dat was best lekker – en natuurlijk hebben we de elektrische deken voordat we naar bed gingen aangezet om het bed lekker voor te warmen, heerlijk... Want het begon al behoorlijk koud te worden – dat zou afzien worden morgenochtend vroeg! De verwarmingen in de slaapkamer en badkamer hadden we rond zonsondergang al op maximaal gezet – maar er viel nauwelijks tegenaan te stoken leek het!
Klik op de foto's om ze uit te vergroten |
|||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |